– osoba, która pod przymusem okoliczności i w poszukiwaniu bezpieczeństwa opuszcza miejsce stałego pobytu, zamieszkuje w obcym państwie lub na innym terytorium własnego kraju, której przysługuje pomoc ze strony innych państw i właściwych organizacji. Okoliczności te to obawa przed prześladowaniem, konflikt wojenny, przemoc lub inne zdarzenia, poważnie zakłócające porządek publiczny, które wymagają ochrony międzynarodowej.

W Polsce to m.in. osoby uciekające z Ukrainy przed wojną i jej konsekwencjami, a także osoby ewakuowane z Afganistanu, osoby na pograniczu polsko-białoruskim po doświadczeniu przemocy i przymusowego wypchania za granicę, uciekające przed wojną i prześladowaniem z Czeczenii, Syrii, Iraku, Białorusi, Tadżykistanu. Są wśród nich dzieci bez opieki i nastolatki, kobiety w okresie okołoporodowym, osoby po doświadczeniu przemocy, w tym seksualnej. Przedstawicielki i przedstawiciele najróżniejszych zawodów: tłumaczki, księgowe, ginekolożki, ekonomiści, stolarze, osoby zaangażowane politycznie, ale też osoby niepiśmienne i seniorzy.

Żadnej z tych osób uchodźstwo nie definiuje, jest ono tylko etapem w życiu.